Книги автора: Болеслав Прус

«Фараон» – роман польского писателя Болеслава Пруса о борьбе за власть молодого фараона Рамсеса c кастой жрецов бога Амона-Ра. Действие происходит в XI в. до н. э. – в период упадка XX династии египетских фараонов, вымышленный исторический персонаж – Рамсес XIII пытается противостоять Верховному жрецу Херихору. В романе отрывки из древнеегипетских текстов смешаны с явными анахронизмами и современными мыслями – вместе с тем произведение считается одним из наиболее полных и точных описаний древнеегипетского общества.

…XI век до нашей эры… Царствующий фараон провозглашает наследником престола своего двадцатидвухлетнего сына Рамсеса… Юноше предстоит вступить в жестокую борьбу за власть с могущественной кастой жрецов и познать муки любви и ревности. В романе польского писателя Болеслава Пруса отрывки из подлинных древнеегипетских текстов соседствуют с подчеркнуто осовремененными реалиями жизни далёкого прошлого. Проблемы Древнего Египта давно стали достоянием истории, но как нельзя лучше подходят для исследования вечных вопросов: цели человеческого существования, роли случая в истории, конфликта интересов личности и государства, любви и дружбы…

Повесть «Ошибка» классика польской литературы Болеслава Пруса посвящена событиям освободительного восстания 1863–1864 гг. и поднимает непростые вопросы морально-нравственного свойства. Психологическая глубина и эмоциональная достоверность, характерные для творчества писателя, получают здесь дополнительный импульс благодаря личному опыту автора, лежащему в основе литературного замысла. Повесть адаптирована (без упрощения текста оригинала) по методу Ильи Франка: снабжена дословным переводом на русский язык и необходимым лексико-грамматическим комментарием. Уникальность метода заключается в том, что запоминание слов и выражений происходит за счет их повторяемости, без заучивания и необходимости использовать словарь. Пособие способствует эффективному освоению языка, может служить дополнением к учебной программе. Предназначено для широкого круга лиц, изучающих польский язык и интересующихся культурой Польши.

…XI век до нашей эры… Царствующий фараон провозглашает наследником престола своего двадцатидвухлетнего сына Рамсеса… Юноше предстоит вступить в жестокую борьбу за власть с могущественной кастой жрецов и познать муки любви и ревности. В романе польского писателя Болеслава Пруса отрывки из подлинных древнеегипетских текстов соседствуют с подчеркнуто осовремененными реалиями жизни далёкого прошлого. Проблемы Древнего Египта давно стали достоянием истории, но как нельзя лучше подходят для исследования вечных вопросов: цели человеческого существования, роли случая в истории, конфликта интересов личности и государства, любви и дружбы…

Повесть «Ошибка» классика польской литературы Болеслава Пруса посвящена событиям освободительного восстания 1863–1864 гг. и поднимает непростые вопросы морально-нравственного свойства. Психологическая глубина и эмоциональная достоверность, характерные для творчества писателя, получают здесь дополнительный импульс благодаря личному опыту автора, лежащему в основе литературного замысла. Повесть адаптирована (без упрощения текста оригинала) по методу Ильи Франка: снабжена дословным переводом на русский язык и необходимым лексико-грамматическим комментарием. Уникальность метода заключается в том, что запоминание слов и выражений происходит за счет их повторяемости, без заучивания и необходимости использовать словарь. Пособие способствует эффективному освоению языка, может служить дополнением к учебной программе. Предназначено для широкого круга лиц, изучающих польский язык и интересующихся культурой Польши.

Болеслава Пруса часто сравнивают с Чеховым. Он заслуженно считается одним из основоположников и замечательных мастеров польской новеллы и рассказа. Благодаря его детализированному, чрезвычайно увлекательному исследованию быта, нрава, интересов и привычек своих современников, мы имеем уникальную возможность познакомиться с жизнью польских обывателей конца девятнадцатого века. Голоса прошлого 0:23:00Ошибка 2:48:00Эхо музыки 1:21:00 Исполняет: Александр Бордуков©&℗ ИП Воробьев В.А.©&℗ ИД СОЮЗ

Boleslav Prus (1847-1912) polyak ədəbiyyatının görkəmli xadimlərindən biridir. Yoxsullaşmış şaxtaçı ailəsində doğulub. Valideynlərini tez itirdiyindən 1863-1864-cü illər üsyanının iştirakçısı olan qardaşının himayəsində böyüyüb. 1863-cü ildə gimnaziyada oxuyan Prus üsyançılara qoşulub, döyüşdə yaralanıb, sonra da çar qoşunları tərəfindən həbs edilib. 1866-1868-ci illərdə Varşavadakı Baş məktəbin fizika-riyaziyyat fakültəsində təhsil alıb. Evlərdə dərs verib və zavodda işləyib. Ədəbi fəaliyyətə 1872-ci ildə başlayıb. Varşava qəzetlərində felyetonlarla çıxış edib və ilk yazıları oxucuların rəğbətini qazanıb. Bədii yaradıcılığa yumoristik hekayələrlə başlayan Prus sonralar ictimai novellaya keçib. O, polyak ədəbiyyatında ilk dəfə fəhlə mövzusunda əsər yazıb. Boleslav Prus “Forpost” povestinin, “Kukla” və “Firon” kimi geniş yayılmış romanların və başqa əsərlərin müəllifidir. “Keçmişdən gələn səslər” kitabında B.Prusun ən yaxşı hekayələri seçilərək toplanmışdır.

Gorzkie rozliczenie z powstaniem styczniowym.Czas powstańczej zawieruchy widziany oczami dziecka. Świat Antosia kręci się wokół domu, matki, niani i nauki. Jego kilkanaście lat starszy brat studiuje w mieście medycynę. W okolicy panują nastroje patriotyczne, potajemnie śpiewane są zakazane pieśni. Nauczyciel, pan Dobrzański, wpaja Antosiowi, że trzeba kochać wszystkich, poza zdrajcami. Podsyca tym fascynację chłopca mieszkającym w pobliżu samotnym starcem, o którym wieść niesie, że jest szpiegiem. Wybucha powstanie, losy rodziny chłopca splatają się z losami mężczyzny uznanego za zdrajcę.Prus, który sam w młodości brał udział w powstaniu styczniowym, porusza trudne, wciąż aktualne tematy. Pyta o naturę bohaterstwa i zdrady, odwagi i patriotyzmu. Czy wyrażanie wątpliwości i sprzeciwu wobec zrywów narodowych to zdrada, czy obowiązek obywatelski? Czy ogół zawsze ma rację? Czym się kierować przy ocenie innych?Odpowiedzi mogą okazać się nieoczywiste i bolesne.

Talent nie zawsze jest błogosławieństwem.Jedno z najbardziej poczytnych opowiadań Bolesława Prusa. Brutalny obraz XIX-wiecznej wsi, biednej i zacofanej, tym bardziej wyrazisty, że skonfrontowany z marzeniami i potencjałem dorastającego chłopca.Antek jest bystry i zdolny, jednak jego talent stanowi bardziej zawadę niż atut. Zręczne ręce i pojętność to za mało, żeby ocalić siostrę przed przerażającymi znachorskimi praktykami; za dużo, żeby zdobyć pracę u kowala. Czy chłopiec ma jakąkolwiek szansę na szczęśliwe życie?Bolesław Prus (właściwie Aleksander Głowacki) był doskonałym obserwatorem, co znalazło odzwierciedlenie w jego twórczości. Współpracował z wieloma gazetami, a ukazujące się w „Kurierze Warszawskim”, opisujące życie miasta, Kroniki cieszyły się dużą popularnością. Większość jego utworów była publikowana najpierw na łamach prasy. Brał udział w licznych inicjatywach społecznych i oświatowych. W testamencie ufundował stypendium dla zdolnych dzieci z ubogich wiejskich rodzin.

Ciesz się klasyką! Miłego czytania!

Podobno złego diabli nie biorą. W wypadku pana Łukasza, siedemdziesięcioletniego skąpca, to stare powiedzenie nabiera nowego, bardzo dosłownego znaczenia. Od dziecka pazerny ponad miarę, nigdy nie splamił rąk dobrym uczynkiem, nie wie co to współczucie, a do jego ulubionych rozrywek należy procesowanie się z córką. Kto by chciał przebywać w takim towarzystwie? Okazuje się, że nawet mieszkańcy piekła nie mają na to ochoty.Jak zakończy się przygoda polskiego Scrooge'a? Czy piekielna wizja wystarczy, by się nawrócił?Bolesław Prus (właściwie Aleksander Głowacki) był świetnym obserwatorem, co znalazło odzwierciedlenie w jego twórczości — nikt tak jak on nie opisywał nastrojów i mechanizmów społecznych. Współpracował z wieloma gazetami, m.in. „Niwą” i „Tygodnikiem Ilustrowanym”, a ukazujące się w „Kurierze Warszawskim”, opisujące życie miasta, „Kroniki” cieszyły się dużą popularnością. Brał udział w licznych inicjatywach społecznych i oświatowych.

Pewna hrabina, podczas odwiedzin w sierocińcu, widzi, jak czterech chłopców bije się o starą, wyświechtaną książkę o Robinsonie Crusoe.Zakonnica, ich opiekunka, tłumaczy, że w zakładzie dla sierot bardzo często to się zdarza, ponieważ mają bardzo mało książek, a bardzo dużo dzieci chce czytać. Hrabina wpada na pomysł, by zorganizować akcję dobroczynną i zebrać biblioteczkę z pozycjami dla dzieci, a potem przekazać zakładowi opiekuńczemu.Żywy telegraf to krótka nowela autorstwa Bolesława Prusa wydana w 1884 roku. Pisarz, zgodnie z ideałami epoki pozytywizmu, promuje w niej konieczność pomocy ubogim. Zwraca uwagę na to, jak łatwo jest rozpocząć łańcuszek pomocy oraz porusza kwestię bezinteresowności takich gestów.

Gotlieb Adler jest bardzo bogatym właścicielem fabryki. Jest przy tym bardzo skąpy, odkłada pieniądze z myślą o przyszłości swojego syna, Ferdynanda.Młodzieniec prowadzi hulaszczy tryb życia za granicą i zadłuża ojca na ogromne kwoty. Mężczyzna nakazuje mu powrót do kraju, ale długi, które spłaca w imieniu syna, mają duże konsekwencje dla fabryki. Gdy dodatkowo na jej terenie ginie pracownik, obaj Adlerowie muszą się zmierzyć nie tylko z problemami finansowymi, lecz także z fatalną reputacją.Powracająca fala to jedno z najbardziej rozbudowanych i wielowątkowych opowiadań Bolesława Prusa. Dotyczy tematu kapitalistycznego modelu gospodarki i powiązanych problemów, takich jak zaślepienie pieniądzem i wyzysk. Opowiadanie Prusa zostało wydane po raz pierwszy w 1880 roku. Autor mierzy się w nim z problemem sprawiedliwości społecznej i zastanawia się nad tym, czy spiralę zła można zatrzymać, czy fala musi zawsze powracać.

Redaktor codziennej gazety otrzymuje list od Ludwika Wesołowskiego, majętnego mężczyzny, który zapowiada, że ma do niego bardzo ważną sprawę.Stwierdza, że będzie treściwy, ale musi opowiedzieć całą historię — list napisany jest na kilkunastu arkuszach, a odbiorca spodziewa się poczatkowo, że to raczej krótka forma literacka… Ludwik Wesołowski snuje opowieść, która rozpoczyna się zakupieniem charakterystycznej laski z gałką w kształcie murzyńskiej głowy.Nowela Bolesława Prusa Pan Wesołowski i jego kij to doskonała satyra na przedstawicieli wyższych warstw społecznych, prowadzących uporządkowane, pełne wygód życie, niekiedy — jak pan Wesołowski — nie trudniąc się jednocześnie pracą ani piastowaniem żadnego stanowiska. Prus, opisując obyczajowość, przedstawia naiwny, uproszczony sposób myślenia wynikający z przyzwyczajenia do luksusu, jednak pokazuje również, że wszystkich dotyczą podobne pokusy i błędy. Nowela została opublikowana po raz pierwszy na łamach „Kuriera Warszawskiego” w 1887 roku.

Trzech prawników spotkało się w ogrodzie pewnej cukierni, by porozmawiać o różnych sprawach niezwiązanych z codzienną pracą.Okazało się, że mają w zanadrzu bardzo ciekawe opowieści o uczuciach, a także wspomnienia z młodości i… straszne historie. Wygłoszeniu tych ostatnich sprzyjały zwłaszcza kolejne szklaneczki ponczu wypijane przez mężczyzn. Wynurzywszy się z kodeksów i uciekłszy od sądów, panowie opowiadają sobie historie o młodzieńczych popisach na cmentarzu, tajemniczych kobietach w szpitalu oraz samobójcach nękanych przez demony przeszłości.Nowela Bolesława Prusa Powiastki cmentarne to interesujące dzieło w klimacie strasznych historii opowiadanych nocą w blasku dogasającego ogniska. Powiastki cmentarne zostały po raz pierwszy opublikowane w 1875 roku w „Kurierze Warszawskim”. Przytaczne historie pokazują jednak problemy, z którymi mierzyli się ludzie XIX wieku — ale czy rzeczywiście byli tak bardzo inni niż my?

Ramzes, stuletni, potężny faraon, podupada na zdrowiu. Prosi swojego medyka o lekarstwo, które może albo sprawić, że wyzdrowieje, albo przyspieszyć śmierć.Gdy zażywa je, dowiaduje się od swego doradcy, że ułożenie planet wskazuje na to, że umrze ktoś z panującego rodu. Ramzes nie przejmuje się tym, bowiem jego wnuk, Horus, będzie mógł sprawować władzę. Słudzy Ramzesa mają przygotować Horusa na natychmiastowe przejęcie władzy. Okazuje się jednak, że młody kandydat na faraona został ukąszony przez jadowitego pająka…Z legend dawnego Egiptu to nowela autorstwa Bolesława Prusa, dla której inspiracją były losy niemieckich cesarzy — Wilhelma I oraz Fryderyka III, jego następcy. Była to pierwsza nowela, w której Sienkiewicz użył kostiumu historycznego. Została opublikowana w 1888 roku.

Gdzieś na polskiej wsi, w drugiej połowie XIX wieku, żyje niespełna dwuletni Staś i jego rodzice. Spokojne, proste, wiejskie życie przerywa jednak emocjonująca przygoda z chłopcem w roli głównej.Pewnego dnia matka udaje się z synem do młyna — zmęczona przyczepia na chwilę wózek z dzieckiem do wolnego powozu. Nagle powóz przyspiesza i porywa Stasia. Zrozpaczona kobieta prosi o pomoc organistę, z którym rodzina jest w konflikcie.Nowela Bolesława Prusa została opublikowana po raz pierwszy w czasopiśmie „Kłosy” w 1879 roku. Przedstawiona w niej historia to nie tylko obrazek z życia wiejskiej rodziny, ale doskonały pretekst do nakreślenia losów dwóch rodzin i związania ich losów na tle obyczajowości chłopskiej z drugiej połowy XIX wieku. Przygoda Stasia to jedna z wielu krótkich form literackich autorstwa Prusa, w której przedstawia on polską wieś wraz z jej codziennością i problemami.

Obrazek z warszawskiego Powiśla — wśród „cmentarzyska rzeczy” toczy się zupełnie inne życie, niż to, które można zwykle kojarzyć z Warszawą.Na Powiślu żyją biedacy — skrajne ubóstwo zmusiło ich do szukania schronienia, gdzie się tylko da, do jedzenia cuchnących resztek i ciągłej walki o jakiekolwiek jutro.Nowela Bolesława Prusa Pod szychtami ukazała się w „Kurierze Warszawskim” w 1874 roku. To ważny głos pisarza wiążący się z programem literackim pozytywizmu — Prus zwraca uwagę na sytuację najniższych warstw społecznych. Przypomina, że w Warszawie żyją nie tylko ci, którym dobrze się wiedzie. Wystarczy zajrzeć na Powiśle…

„…nagle jednak przyszły mi na myśl: jej dziki zapał i mój rozsądny takt wobec cudzego nieszczęścia…”Pewnego opanowanego, rozsądnego młodzieńca spotyka niespodziewana nieprzyjemność — jest świadkiem pożaru chałupy we wsi. Nie jest to wymarzona atrakcja wakacyjna, ale jeszcze bardziej przykra okaże się konfrontacja jego wyobrażenia o sobie samym z rzeczywistością.Mocne studium ludzkich postaw w obliczu niebezpieczeństwa.Bolesław Prus (właściwie Aleksander Głowacki) był świetnym obserwatorem, co znalazło odzwierciedlenie w jego twórczości — nikt tak jak on nie opisywał nastrojów i mechanizmów społecznych. Współpracował z wieloma gazetami, m.in. „Niwą” i „Tygodnikiem Ilustrowanym”, a ukazujące się w „Kurierze Warszawskim”, opisujące życie miasta, „Kroniki” cieszyły się dużą popularnością. Brał udział w licznych inicjatywach społecznych i oświatowych.